1. Жил я, бедный каланча 2. Жили-были два громила |
15. |
Жили-были два громила: (дзынь-дзынь дзыыь-дзынь)
Один я, другой Гаврила, (дзынь-дзынь дзынь-дзынь)
Жили-были, поживали, (драла-фу драла-я)
Баб барали, водку жрали, (дзынь-дзынь дзара)
Раз заходим в ресторан: (дзынь-дзынь дзынь-дзынь)
Гаврила в рыло, я в карман, (дзынь-дзынь дзынь-дзынь)
Баки рыжие С руки, (драла-фу драла-я)
А потом на них кутить. (дзынь-дзынь дзара)
Но недолго мы гуляли, (дзынь-дзынь дзынь-дзынь)
Мусора нас повязали, (дзынь-дзынь дзынь-дзынь)
Быстро дело создают (драла-фу драла-я)
И ведут в народный суд. (дзынь-дзынь дзара)
Там по центру судья строгий, (дзынь-дзынь дзынь-дзынь)
Мы ему с Гаврилой в ноги, (дзынь-дзынь дзынь-дзынь)
Но подняли чин по чину, (драла-фу драла-я)
Дали в шею, дали в спину. (дзынь-дзынь дзара)
А налево прокурор, (дзынь-дзынь дзынь-дзынь)
По натуре он — что вор. (дзынь-дзынь дзынь-дзынь)
Он не хочет нас понять, (драла-фу драла-я)
Хочет срок нам припаять. (дзынь-дзынь дзара)
Вот защитничек встает, (дзынь-дзынь дзынь-дзынь)
И такую речь ведет: (дзынь-дзынь дзынь-дзынь)
«Чтоб на душу грех не брать, (драла-фу драла-я)
Я прошу вас оправдать». (дзынь-дзынь дзара)
Но не тут-то, братцы, было: (дзынь-дзынь дзынь-дзынь)
Намотали нам с Гаврилой, (дзынь-дзынь дзынь-дзынь)
Не ходить нам в ресторан, (драла-фу драла-я)
Не шмонать чужой карман, (дзынь-дзынь дзара)